Pomiędzy wykorzenieniem kultury chłopców i (prawie) zakazem Coca Coli, NUS będzie płacić nowemu dyrektorowi naczelnemu oszałamiającą sześciocyfrową pensję.
Simon Blake, który został powołany tego lata, będzie zarabiał 100 000 funtów rocznie za pracę pod rządami prezydent NUS Megan Dunn.
Przyciągająca wzrok liczba jest o 10 tysięcy funtów wyższa niż pensja podobno wypłacona poprzednikowi Simona, Benowi Kernighanowi, który ustąpił po mniej niż 10 miesiącach od decyzji, że rola nie pasuje już do jego stylu.
Uśmiech mężczyzny ze zdrowym kontem bankowym
Decyzja o podniesieniu pensji za najwyższe stanowisko wzbudziła zdziwienie, zwłaszcza że ostatnie sprawozdania finansowe NUS wykazują stratę ponad 600 tysięcy funtów.
Zapytany o podwyżkę, rzecznik NUS powiedział: Aby przyciągnąć odpowiednią osobę, która mogłaby wykonywać tę pracę i ją utrzymać, zdecydowano, że musimy zaoferować konkurencyjne wynagrodzenie.
Decyzja o wynagrodzeniu została zatwierdzona przez radę uczniowską oraz na konferencji.
Prezydent NUS Megan Dunn będzie szefową Simona
Przed przybyciem Simona do NUS najlepiej opłacany pracownik zarabiał nie więcej niż 90 000 funtów rocznie, a 21 pracowników zarabiało ponad 40 000 funtów. W sumie pensje pracowników – jak również ubezpieczenia społeczne i emerytury – kosztują NUS prawie 8,5 miliona funtów.
Chociaż obroty w ostatnim roku finansowym osiągnęły oszałamiające 20 milionów funtów, wydatki na personel i inne koszty sprawiły, że NUS działał ze stratą w wysokości 602 881 funtów, co stanowi ponad siedmiokrotny wzrost całkowitej straty z roku poprzedniego.
Pomimo tych trudności finansowych, wybrani przedstawiciele NUS w radzie powierniczej i na dorocznej konferencji zatwierdzili decyzję o zaoferowaniu sześciocyfrowej pensji nowemu dyrektorowi naczelnemu. Średnia płaca wypłacana przez NUS wynosi ponad 30 tysięcy funtów rocznie.
Jako dyrektor naczelny, Simon ma za zadanie pomagać NUS w ustalaniu priorytetów i osiąganiu ich celów. W niedawnym wywiadzie dla Trzeciego Sektora powiedział: Jednym z największych problemów w tej chwili jest środowisko i dezinwestycja w paliwa kopalne.
Między nami, jako ruchem, musimy zdecydować, czy umieścimy tam nasze zasoby, czy też jest coś innego, co powinniśmy zrobić, na przykład ochrona zasiłku dla niepełnosprawnych studentów.
