Miałem 18 lat, kiedy po raz pierwszy zaprzyjaźniłem się z Surrey na seminarium w Leeds Uni. Kilka dni później poznałem współlokatorkę mojej koleżanki, również z Surrey. Zapytałem, czy znają pierwszą osobę. Nie zrobili tego.
I po prostu przychodzili. Współlokatorka mojego współlokatora? Surrey. Mój nowy kolega? Surrey. Koleżanka z domu dziewczyny? Surrey. Niezliczeni chłopcy i dziewczęta w palarniach w całym mieście odpowiadają na Surrey, Surrey, Surrey, jak bulgoczący strumyk Home Counties, stale przeradzający się w rwący potok Guildfordian.
Ci ludzie są z Surrey
I nie jestem sam. Zapytaj każdego, kogo znasz, a natkną się na bufet ludzi z Surrey, nawet jeśli są na najbardziej odległym uniwersytecie w Wielkiej Brytanii. To hrabstwo, do którego uczęszczają studenci uniwersytetu, jakby UCAS popełnił błąd administratora kilka lat temu i nagle zaczął wysyłać listy akceptacyjne do sennych osiedli w Surrey, takich jak ta scena w pierwszym filmie o Harrym Potterze.
Powiedz mi, że gadam bzdury, ale już zbyt długo ogranicza się to do nocnych rozmyślań i cichych rozmów. Pochodzę z Hertfordshire i na uniwersytecie prawdopodobnie spotkałem dwóch, może trzech innych takich jak ja. Ludzie z Oxfordshire, znam kilku. Kent mógłbym policzyć na jednej ręce. Wschodnie Sussex? Jeden, podobnie jak West Sussex.
Ale Surrey to zupełnie inny kociołek rybny – maleńki kociołek wypełniony milionem pieprzonych ryb. Woking, Farnham, Godalming, Cobham; Dorking, Chiddingfold, Walton-on-Thames, a nawet liściaste Reigate – bez względu na to, z której hobbitowo brzmiącej wioski pominęli, możesz być prawie pewien, w której Shire był.
Hrabstwo liczy około miliona mieszkańców, z których wielu, jak można śmiało przyjąć ze stereotypu, jest starych (lub przynajmniej poza małym oknem wieku uniwersyteckiego). Z pozostałych, powiedzmy, 80 000, prawdopodobnie tylko jedna trzecia lub jedna czwarta studiuje na uniwersytecie.
W przeciwieństwie do tego, statystyki UCAS mówią, że 532 300 startuje co roku. Zakładając, że w dowolnym momencie na uniwersytecie w Wielkiej Brytanii pracuje około czterech lat, oznacza to, że od dwóch milionów studentów w Wielkiej Brytanii do (zakładamy) tylko około 15 000 osób z Surrey. Więc jak, po prostu w jaki sposób , czy są one absolutnie wszędzie?
Ci ludzie też są z Surrey
Może to tylko zbieg okoliczności. Może to coś bardziej złowrogiego, jak fabuła The World’s End lub Invasion of the Body Snatchers. A może chodzi po prostu o to, że Surrey w całej okazałości Home Counties podsumowuje to, czego oczekujemy od studentów uniwersytetów w 2016 roku.
To stary stereotyp: chłopak z Surrey noszący Jacka Willsa i grająca w hokeja dziewczyna z Surrey, którzy podróżują do odległych miejsc, takich jak Durham, Manchester, Exeter i Bristol, aby poznać nowych ludzi, którzy prawdopodobnie również pochodzą z Surrey. Bo o to właśnie chodzi – możesz zabrać dziecko z Surrey, ale nie możesz ich uniknąć, bez względu na to, jak bardzo się starasz.
