W ciągu najbliższych ośmiu tygodni zamierzam ambitnie dążyć do zburzenia piętna związanego ze zdrowiem psychicznym, sprawić, by wszyscy zrozumieli, jak ważne jest dbanie o własne zdrowie psychiczne i pokazać, jak można się zaangażować, aby zakończyć to cierpienie.
Oczywiście zawiodę. To jest tytaniczne zadanie; Nie oszukuję się, że 800 słów każdego tygodnia rozwiąże wszystkie problemy związane z tym problemem. Celuję wysoko, ale będę zadowolony z każdego wpływu, jaki mogę wywrzeć. Zanim zajmę się doświadczeniami pierwszego cierpienia, spektrum tych problemów i dlaczego nie bać się szukać pomocy, chcę Wam opowiedzieć, dlaczego zdecydowałam się nosić własne doświadczenia na rękawach, głośno i dumnie dla wszystkich zobaczyć.
Wszystko zaczyna się od tego, że mój tata wszedł na swojego 16-letniego syna, który histerycznie szlochał. W prawdziwie brytyjskim stylu mój tata wypowiedział nieśmiertelne zdanie „czy to jest coś, co naprawi filiżanka herbaty?”
Przewińmy dwa lata do przodu (omówimy te lata w innej rubryce) do wypełnionego barem Emmy, gotowego do pracy w JCR, gdzie w jednym semestrze postanawiam obnażyć moją walkę z depresją, aby usłyszał ją cały college. Mogłem się denerwować, dzieląc się tymi faktami z grupą ludzi, których znałem dopiero od miesiąca. Z perspektywy czasu nie pamiętam i to nie ma znaczenia.
Krzycząc z dachów: „Jestem trochę szalony”
Przed tą chwilą nie miałem pojęcia, że ktoś inny, kogo znałem, cierpiał w taki sam sposób, jak ja. Nic w szkole, przez kilka pierwszych tygodni na uniwersytecie ani w luźnych pogawędkach grupowych nigdy nie sugerowało, że nie jestem sama. Powszechna statystyka sugeruje, że obecnie jedna na pięć osób cierpi na jakąś formę problemów ze zdrowiem psychicznym, ale myślę, że ta liczba jest znacznie wyższa. Liczby niewiele znaczą dla jednostek, nigdy nie mogą przekazać osobistych doświadczeń ani sprawić, że naprawdę zrozumiemy stan świata.
Uwikłany we wszystko to moja motywacja. Pragnienie powstrzymania każdego, kogo mogę cierpieć w taki sam sposób jak ja. Kolejne z moich dziwacznych przedsięwzięć skazane na niepowodzenie.
Ogromnym problemem w naszym współczesnym świecie jest możliwość cyfrowego stworzenia persony, która na zewnątrz promuje ideę, że jesteśmy stale szczęśliwi i niewzruszeni przez przeszkody współczesnego życia. Kiedy wszyscy to robią, w połączeniu z naszą niezdolnością do przyznania się do czegoś złego w swobodnej rozmowie, powstaje fałszywe wyobrażenie.
W tym momencie byłem bardzo szczęśliwy (Creds. Power Photography)
Poinformowanie innych, że zdrowie psychiczne jest uniwersalne dla każdego, że dbanie o siebie jest ważne, a akceptacja problemów jest oznaką siły, a nie słabości, pozwala rozwiać ten mit. Zawsze jestem szczery wobec innych, gdy przegapiłem termin lub spotkanie towarzyskie z powodu silnego ataku lękowego i nie obwiniam go o „fałszywe” fizyczne dolegliwości, takie jak przeziębienie. Te małe, codzienne interakcje są dla mnie tak samo ważne, jak wielkie wypowiedzi, które rozlewam w Internecie. Praktykowanie tego, co głoszę, utwierdzanie mnie w przekonaniu, że nikt nigdy nie będzie mnie osądzał za moje problemy i mam nadzieję, że daję innym pewność, że zrobią to samo.
Nie zawsze jest to takie proste. Istnieje wiele czynników, które mogą powstrzymać ludzi przed chęcią zabrania głosu, a nawet przyznania się do tego, co się dzieje. Strach i napiętnowanie są oczywiste, ale wszystko, począwszy od pochodzenia, kultury, religii czy poglądów rodzinnych wpływa na te trudne decyzje. Nieco nadmiernie rozdęte ego i niepokojące odrzucenie władzy odegrały rolę w tym, że chciałem rażąco zlekceważyć te zasady. Nie wiem, czy mam szczęście, odwagę, głupota, czy też jestem mieszanką wszystkich trzech, ale w świecie, w którym zdrowie psychiczne od dawna jest tematem tabu, spróbuję również przełamać te bariery.
Jestem dumny z tego, co udało mi się osiągnąć z problemami ze zdrowiem psychicznym. Używam „z” zamiast „mimo”, aby przełamać przekonanie, że są to bariery do pokonania, a następnie do zapomnienia. Są częścią mnie, czy mi się to podoba, czy nie, ale mnie nie definiują. W ciągu ostatnich 5 lat dostałem się do Cambridge, założyłem własne towarzystwo zdrowia psychicznego w formie Open Minds i żyłem jak najpełniej. Bycie aroganckim w kwestii tego, co osiągnąłem, pomaga mi podsumować to, za co muszę być wdzięczny. Czasami wszyscy powinniśmy próbować być aroganccy i dumni z naszych osiągnięć, przypominają nam, że osiągnęliśmy rzeczy, nawet jeśli nasze życie jest pełne problemów. Bez względu na to, jak duże czy małe, wszystkie mają znaczenie.
Obiecaj, że nie jestem sponsorowany przez Innocent
Są chwile, kiedy płaczę bez powodu, inne, kiedy nie widzę dobrze, a jeszcze bardziej, gdy świat kręci się, gdy moje serce bije szybciej z niewłaściwych powodów. Rzeczą, która pozwala mi przejść, wiedząc, że otaczają mnie ludzie, którym zależy. Ludzi, którzy dzięki mojej otwartości rozumieją i szanują mnie i moje zachowanie, a na koniec dnia zawsze są gotowi na wielki uścisk.
